Είναι ήδη σπουδαίο και μόνο που φανταζόμαστε τη χώρα μας χωρίς τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση. Και είναι κυρίως οι αγώνες του ελληνικού λαού που κράτησαν ζωντανή -πέρα από την ισοπέδωση και την καταστροφή των μνημονίων- αυτή τη σημαντική δυνατότητα: Να ζούμε με αξιοπρέπεια. Να σκεφτούμε το παρόν και το μέλλον διαφορετικό από τον μονόδρομο της υλικής, πολιτισμικής και εθνικής εξαθλίωσης. Ως κοινωνία και ως χώρα.
Σε αυτή την προοπτική οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα είναι μια κρίσιμη στιγμή. Για να εκφραστεί ξανά ένα μεγάλο «Ουστ!» στην τροϊκανή επικυριαρχία και στο διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα. Κυρίως για να προχωρήσει η προσπάθεια σωτηρίας και διεξόδου από καλύτερες θέσεις. Αν είναι απαραίτητη μια πρώτη ανάσα και ανακούφιση από τη μνημονιακή θηλιά, αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη είναι κυρίως οι βαθιές ρήξεις με τον τρόπο που χρόνια τώρα υπάρχουμε ως κοινωνία.
Ετσι η μάχη που δίνουμε δεν είναι αυτή ενός κόμματος που ποθεί διακαώς την εξουσία. Τότε θα μοιάζαμε με τους αντιπάλους μας. Το πλεονέκτημά μας δεν είναι ένα καλύτερο πρόγραμμα, επαρκώς κοστολογημένο. Γιατί η πολιτική δεν είναι λογιστικά σχέδια.
Δεν είμαστε εδώ για να ικανοποιήσουμε αιτήματα, αλλά για να μπούμε μπροστά σε μια μάχη προσφοράς και όχι ιδιοτελών συμφερόντων. Γιατί οι λύσεις δε θα προκύψουν κυρίως από κάποια κυβερνητικά μέτρα, αλλά με τον αγωνιζόμενο λαό στο προσκήνιο. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα του ΣΥΡΙΖΑ. Αν στόχος μας ήταν μονάχα μια θετικότερη διαπραγμάτευση, τότε ίσως ν’ αρκούσε ένα καλό εκλογικό ποσοστό. Για να βγει όμως η χώρα από τον ζουρλομανδύα και να αντιμετωπίσει την καθολική κρίση δεν φτάνει μια κυβέρνηση, χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα. Κι εκεί θα κριθούμε.
Οι δυσκολίες είναι μπροστά μας. Είμαστε σε διαρκή σύγκρουση. Κι αν τα καταφέρνουμε, θα είναι λόγω της δύναμης, του φρονήματος και της αποφασιστικότητας του λαού απέναντι σε δανειστές και δυνάστες.
Κανείς από τους ισχυρούς παίκτες δεν πρόκειται να δείξει ανοχή, να μας χαριστεί, να μας αφήσει περιθώρια αν πρώτα δεν αναγκαστεί από εμάς. Θα μας χτυπούν μέχρι ν’ αποκατασταθεί ξανά μια νέα συστημική ισορροπία. Κι αν κάνουν τα πάντα για να γλιτώσουν από το «ατύχημα ΣΥΡΙΖΑ», δρομολογούν παράλληλα και εναλλακτικές επιλογές: Εναν ΣΥΡΙΖΑ σε ομηρία, συμβιβασμένο και αδύναμο. Εναν ΣΥΡΙΖΑ συνεργάσιμο με ισχυρά κέντρα.
Εναν ΣΥΡΙΖΑ που αντί να συντρίψει το σάπιο πολιτικό σύστημα, θα συνδιαλλαγεί μαζί του. Εναν ΣΥΡΙΖΑ απαλλαγμένο από τον ριζοσπαστισμό που τον εξέθρεψε. Αυτός ο σχεδιασμός πρέπει να αποτύχει. Γι’ αυτό είναι σημαντική η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ακόμα πιο σημαντικό είναι το να δουλέψουμε για τη δημιουργία ενός μαζικού, πολιτικού κινήματος στη χώρα. Αυτό είναι άλλωστε που φοβούνται. Μια κοινωνία σε κίνηση. Ιδέες και μεγάλοι στόχοι. Ανθρωποι, ικανότητες, αγώνες, ένα μεγάλο ρεύμα στην υπηρεσία μιας καλύτερης προοπτικής.
Μπορούμε; Ναι, μπορούμε, όλοι μαζί!
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Εφημερίδας των Συντακτών
Άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα της Εφημερίδας των Συντακτών
