Αποφασιστικά μπροστά λοιπόν…

Ζούμε σε μια χώρα που σταδιακά αποσαθρώνεται. Σε μια χώρα που μοιράζεται σε οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα. Σε μια χώρα που ο δημόσιος πλούτος βγαίνει στο σφυρί και διεκδικείται από μεγάλους διεθνείς παίχτες. Σε μια χώρα που τα σύνορά της αμφισβητούνται, που το Διεθνές Δίκαιο (ΑΟΖ, θαλάσσια σύνορα κ.λπ.) βρίσκεται σε αναστολή, που η ταυτότητα της χώρας ρευστοποιείται, που η αξιοπρέπεια του λαού καταρρακώνεται.

Ζούμε σε μια χώρα που κυβερνιέται με e-mails. Σε μια χώρα που η Βουλή έχει αντικατασταθεί από Πράξεις Νομοθετικού Περιεχόμενου. Σε μια χώρα που εδώ και χρόνια έχει μετατραπεί από το διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα σε μια παρασιτική, μεταπρατική οικονομία-φούσκα που όταν «έσκασε» σκόρπισε εξαθλίωση, απόγνωση και αβεβαιότητα.

Ζούμε σε μια χώρα που βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Σε κρίσιμο και ιστορικό σταυροδρόμι αφού μια ακόμα μνημονιακή κυβέρνηση κατέρρευσε και παράλληλα ανατέλλει η δυνατότητα μιας κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας και εθνικής αναγέννησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανατέλλει η προοπτική μιας ριζικής αλλαγής πορείας της χώρας και του λαού.

Αναγκαία και ικανή συνθήκη για την ριζική αλλαγή που έχει η χώρα είναι η ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Το ερώτημα είναι πως μπορεί να γίνει αυτό; Ζούμε σε μια εποχή καθολικής κρίσης – πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και εθνικής. Άρα χρειαζόμαστε μια καθολική απάντηση. Μια απάντηση «γεμάτη» από ιδέες, αξίες και προτάγματα που θα έρχονται σε ρήξη με το «χθες», ώστε να μην υποθηκευτεί ξανά το «αύριο».

Βασικό συστατικό της καθολικής απάντησης είναι το γκρέμισμα του τροϊκανού καθεστώτος και του σάπιου πολιτικού συστήματος. Είναι σημαντικό να τιμωρηθούν όσοι έκλεψαν και ζημίωσαν την χώρα. Το χτύπημα της διαφθοράς, της διαπλοκής, των πελατειακών σχέσεων κράτους, μεγαλοεργολάβων, καναλαρχών, τραπεζιτών κ.λπ., το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και η εναντίωση σε κάθε είδους αρπαχτές πρέπει να αποτελέσουν τα πρώτα δείγματα γραφής του ΣΥΡΙΖΑ από την επόμενη κιόλας μέρα.

Η άμεση ανακούφιση των εργαζόμενων, των νέων και όλων των πληττόμενων στρωμάτων από τις πολιτικές της εξαθλίωσης και περιθωριοποίησής τους. Παράλληλα με μέτρα για μισθούς, υγεία, ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα απαιτούνται μεγάλες πρωτοβουλίες για τα θέματα της Παιδείας, της Υγείας, της ιστορικής κληρονομιάς και της πολιτιστικής δημιουργίας.

Μια χώρα για να υπάρξει οφείλει να παράγει υλικά και πνευματικά αγαθά. Είναι αναγκαίο ένα μεγάλο κίνημα για την παραγωγική ανασυγκρότηση στηριγμένο στις πλούσιες ενδογενείς δυνατότητες που έχει η χώρα και το επιστημονικό και τεχνικό της δυναμικό. Αν η διαπραγμάτευση για το χρέος και η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του αποτελεί μια σημαντική πλευρά της πορείας της χώρας, το βασικό παραμένει πώς δεν θα δημιουργηθούν νέα χρέη.

Σε περίοδο μεγάλων γεωπολιτικών αναστατώσεων οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τα εθνικά ζητήματα παίζουν σημαντικό ρόλο. Εμείς πρέπει να αξιοποιήσουμε τις αντιθέσεις που υπάρχουν, χωρίς να αποτελούμε υπάκουους εθελοντές στον πόλεμο των «θηρίων» που γίνεται και να έχουμε μια διαφορετική στάση από τη συνήθη των ελληνικών κυβερνήσεων, με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική υπερασπίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την ειρήνη στην περιοχή.

Η Κυριακή που έρχεται είναι, αναμφισβήτητα, μια ιστορική μέρα. Οι πραγματικές δυσκολίες θα ξεκινήσουν από την επόμενη μέρα. Δυσκολίες και ταυτόχρονα θαυμάσια πρόκληση για όλους μας. Αυτόν το δρόμο που ανοίγεται είμαστε υποχρεωμένοι να τον περπατήσουμε. Αποφασιστικά μπροστά λοιπόν…

Άρθρο στην ενημερωτική ιστοσελίδα Δυτική Όχθη